Przejdź do głównej zawartości

Filmowy Melonik #3: anime

Fanem kultury japońskiej jakoś specjalnie nie jestem, ale przyznam, że ciekawi mnie ona. Komiksy jakie czytałam we wczesnym dzieciństwie to głównie te o Kaczorze Donaldzie czy o Myszce Miki. Raczej nigdy nie czytałam nic od prawej do lewej, więc nie miałam większej styczności z mangą. Postanowiłam obejrzeć jednak dwa anime mające więcej niż jeden odcinek, dziś chciałam się z Wami podzielić moimi wrażeniami na ich temat. Uprzedzam, że znawcą sztuki tego typu nie jest i nie zwracam większej uwagi na kreskę, a z tego co się orientuję, dla niektórych to ma znaczenie.

1. Mahō Shōjo Madoka Magica


Madoka jest prawdopodobnie pierwszym anime mającym więcej niż jeden odcinek, które obejrzałam w całości, w moim życiu, jednak pewnie zastanawiacie się dlaczego w ogóle postanowiłam dać szansę tej japońskiej animacji. Spieszę z wyjaśnieniami, przekonał mnie ten post <klik>, w skrócie, autorka nie zna nikogo, komu by się to anime nie podobało, skusił mnie również czas trwania Madoki. Mianowicie składa się ona jedynie z 12 około 24 minutowych odcinków. Z początku podchodziłam do tego anime sceptycznie, sądziłam, że jest średniakiem, ale końcówka była mocna, najpierw jest tam miło i fajnie, a potem mrocznie, koniec końców miło wspominam Madokę. O czym w ogóle jest to anime?  W dużym skrócie o dziewczynach, które walczą z wiedźmami. Z wiedźmami, które żyją w takich dość nietypowych labiryntach, sceny walk również są dość nietypowe, cała ta otoczka związana z wiedźmami jest intrygująca. W trakcie pisania tego posta słucham sobie soundtracku z Madoki, musicie wiedzieć, że ścieżkę dźwiękową ma ona bardzo dobrą, przynajmniej dla mnie. Jakby ktoś chciał posłuchać <klik>.

2. Death Note


Z drugim anime, o którym chciałabym Wam dziś co nieco opowiedzieć, wiążę bardziej emocjonalne wspomnienia. Z tych dwóch Death Note bardziej przypadł mi do gustu, do tego stopnia, że chciałam załatwić sobie mangę. Trochę czasu minęło od momentu, kiedy obejrzałam ostatni odcinek, teraz już nie odczuwam tak wielkich emocji, ale pamiętam, że wciągnęłam się tak bardzo, że chciałam więcej i więcej, i żeby inni też oglądali, abym mogła z nimi o tym pogadać. Mój zapał trochę przygasł parę odcinków przed końcem, pewnie ci co oglądali domyślają się dlaczego, zakończenie też nie zrobiło na mnie jakiegoś większego wrażenia, po prostu końcówka była taka trochę na siłę, ale i tak warto obejrzeć, bo większość jest naprawdę wspaniała. To anime to historia pewnego chłopaka, Lighta Yagami'ego, który pewnego dnia znajduje Notatnik Śmierci, jak się pewnie domyślacie nie jest to zwyczajny notatnik. Jeśli się wpisze do niego imię i nazwisko danej osoby i pomyśli o niej, to ta osoba umrze. Oczywiście nagłe zgony nie zostają niezauważone, do akcji wkracza policja i pewna bardzo tajemnicza postać, zwana L. Light i L to dwie bardzo inteligentne osoby stojące po dwóch stronach barykady, które próbują poznać tożsamość przeciwnika. Ich walkę, która bynajmniej nie jest fizyczna, ogląda się z prawdziwą przyjemnością, naprawdę! 

Oba wyżej opisane anime polubiłam i mogę je Wam z czystym sumieniem polecić! To drugie bardziej przypadło mi do gustu, jednak to pierwsze wcale nie jest złe. Oba nie są długie, bo mają 12 i 37 około 24 minutowych odcinków, może się skusicie?

A może już o nich słyszeliście i mieliście okazję obejrzeć?

Komentarze

  1. Ja nie przepadam za anime i pewnie poleciłabym przyjaciółce, ale rzadko zdarza się coś, czego ona jeszcze nie czytała :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rozumiem, może jednak kiedyś spróbujesz, bo te dwa są naprawdę dobre. :P

      Usuń

Prześlij komentarz

Za każdy komentarz dziękuję!
Staram się odwiedzać wszystkich moich czytelników!

Warto zajrzeć!

''Szkarłatna Dżuma'', czyli książka nie z tego stulecia

Na wstępie chciałabym wyjaśnić dlaczego tytuł jest taki, a nie inny. Mianowicie w moim egzemplarzu jest napisane, że to poprawiona wersja wydania z 1927 roku, aczkolwiek przeszukując sieć znalazłam również, że ona jest jeszcze starsza, a także informacje, że jest to opowiadanie, ale potraktuje to jak książę. Pierwszy raz sięgnęłam po tą książkę, jeśli się nie mylę, w podstawówce, na początku. Ciągnęła mnie do niej okładka, zwłaszcza ta osoba na pierwszym planie, pomyślałam, że to fajna przygodówka. Nawet nie wiecie jak się pomyliłam. Może gdybym zdała sobie sprawę co jest na dalszych planach odłożyłabym ją na potem. Pamiętam tylko, że emocje po przeczytaniu we mnie buzowały, zwłaszcza strach. Postanowiłam przeczytać ją jeszcze raz, aby się ''na świeżo'' z Wami podzielić moją opinią. Tytuł: ''Szkarłatna Dżuma'' Autor: Jack London Liczba stron: 76 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza SAWA Książka jest opowieśc

Narnia - niezwykła kraina, cieniem prawdziwej Narnii

Dziś opowiem Wam co nie co o ''Opowieściach z Narnii'' autorstwa C.S.Levisa. Nie będzie to recenzja, ale luźna opinia. Zacznę może od tego, że pierwszy raz spotkałam się z tymi książkami, a właściwie tylko z pierwszą z nich, w podstawówce, była moją lekturą i z czego pamiętam spodobała mi się (co potwierdza, że lektury nie są złe!). Gdzieś mi się o uszy obiło, że są kolejne części, ale specjalnie mnie do nich nie ciągnęło. Pewnie każdy słyszał o pierwszej części, drugiej części może trzeciej (chociażby za sprawą filmów), ale kto nie drążył tematu nie dowiedział się o pozostałych również wartościowych. Nie mogę zdecydować, która z nich mi się spodobała najbardziej, bo pomimo tego, że wszystkie w tym roku ''odświeżyłam'' to jednak czytałam je z przerwami. Postaram się jednak napisać co nieco o każdej z nich i mam nadzieję, że jeśli ktoś nie czytała to sięgnie po tą serię, a jak czytał to do niej wróci. I nie patrzcie na wiek, bo ja też nie jestem już taki

Lektury też mogą być fajne, czyli o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego

Chyba wszyscy słyszeli o Geralcie z Rivii, czy to dzięki grom komputerowym, książkom czy innym źródłom. Trzeba przyznać, że jak na postać występującą w lekturze szkolnej jest naprawdę popularny i choć wcześniej zamierzałam poznać jego losy, sięgnęłam po nie z „przymusu”. Co prawda moim zadaniem było przeczytanie jednego opowiadania, lecz skusiłam się na wszystkie, jeśli chcecie się dowiedzieć jak zbiór opowiadań wypadł w moich oczach koniecznie czytajcie dalej!  Tytuł: Ostatnie życzenie Autor: Andrzej Sapkowski Liczba stron: 288 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: superNOWA