Przejdź do głównej zawartości

"Zwiadowcy. Ruiny Gorlanu" John Flanagan

"Zwiadowcy" to taki mój drugi czytelniczy grzeszek, zaraz po "Zmierzchu", czyli seria, którą wszyscy znają, ale nie ja. Z tą różnicą, że saga Stephenie Meyer nie wszystkim się spodobała, a o serii Johna Flanagana nie usłyszałam nic złego. Więc miałam co do niej pewne oczekiwania, a jak wyszło?

Tytuł: Zwiadowcy. Ruiny Gorlanu Cykl: Zwiadowcy
Tom: 1
Autor: John Flanagan
Liczba stron: 320
Kategoria: młodzieżowe
Wydawnictwo: Jaguar

Will jest podopiecznym barona Aralda, wkrótce jednak będzie musiał opuścić zamek, aby zacząć kształcić się u jednego z Mistrzów Sztuk. Chłopiec bardzo chciałby dostać się do Szkoły Rycerskiej, jednak niewielki wzrost i wątła postura uniemożliwiają mu to. Postanawia jednak dołączyć się do tajemniczych Zwiadowców i zaczyna naukę u Halta.

Książka nie jest długa, nie jest skomplikowana, a wręcz może i za prosta, a styl autora lekki, dzięki czemu czyta się ją szybko, jednak nie do końca spełniła ona moje oczekiwania. Mam wrażenie, że nie jest to mój target wiekowy, a gdybym przeczytała tę książkę trochę wcześniej, bardziej przypadłaby mi ona do gustu. I być może ma na to wpływ fakt, że główny bohater jest młodszy ode mnie. 

Brakowało mi też czegoś co by mnie zaskoczyło, czegoś czego bym się nie spodziewała albo czegoś co by mnie ruszyło. Myślę, że książka ta jest skierowana do młodszych czytelników także dlatego, że autor zbytnio nie ranił swoich postaci, nie znajdziecie tutaj również brutalności, skutkiem czego ja nie miałam się o co martwić i wiedziałam, że nic złego się nie stanie, a wszelkie obrażenia się wygoją.

Postaci pojawiło się tutaj trochę, przyznam, że spodziewałam się, że przyjdzie mi poznać głównie zwiadowców, a tak naprawdę całkiem sporą rolę odegrali również inni podopieczni barona, z którymi Will wciąż utrzymuje kontakt. Ale niestety nikt nie wzbudził we mnie większej sympatii, a ich losy poznawałam bez zbytnich emocji.

Sam pomysł na fabułę jest ciekawy, mamy wygnanego barona, który chce się zemścić i gromadzi armię złożoną z potworów zwanych wargalami. Do jego szeregów należą również dwa kalkary - kreatury, które bardzo ciężko pokonać, między innymi dlatego, że ich wzrok paraliżuje. W międzyczasie w dziwnych okolicznościach giną różne ważne osobistości, jak to się wszystko skończy?

Nie ubawiłam się przy tej pozycji tak jakbym chciała, choć nie była zła, poleciłabym ją głównie młodszej młodzieży. Sama dam drugą szansę "Zwiadowcom" (właściwie to już zaczęłam drugi tom) i mam nadzieję, że z czasem seria bardziej przypadnie mi do gustu i zrozumiem wreszcie te zachwyty, w końcu bohaterowie też powinni się zestarzeć i dorosnąć.

Książka bierze udział w wyzwaniu Olimpiada Czytelnicza.

Komentarze

  1. Tak, zdecydowanie dla młodszej młodzieży, ja sama zaczynając przygodę z tą serią miałam hmmm... 13 lat. Wtedy byłam zachwycona, ale teraz, sama nie wiem czy książka byłaby dla mnie równie magiczna i wciągająca co kiedyś 😉

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda, mam nadzieję, że dalszym częściom uda się mnie oczarować, w końcu wielu osobom do dziś podoba się ta seria i te najnowsze tomy, mam nadzieję, że mniej w tym sentymentu, a więcej innych odczuć. :P

      Usuń
  2. Zapowiada się ciekawie :D Pozdrawiam!
    wy-stardoll.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jest ciekawie, jednak niestety nie do końca jest to mój target wiekowy. :(

      Usuń
  3. Sięgnęłam po nią parę lat temu. Pierwszy tom to dla mnie absolutnie wystarczająco - miła młodzieżówka, ale jednak dla mnie to za mało i tyle. Niemniej, młodszym osobom zawsze polecam. :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja już sięgnęłam po tom drugi i liczę, że z czasem będzie lepiej, zwłaszcza, że wiele osób do dziś uwielbia tę serię i jej najnowsze tomy, choć jeśli się nic nie zmieni być może nie skończę tej serii, aczkolwiek raczej staram się kończyć. :P

      Usuń
  4. O, uznajecie mnie za młodszą młodzież, fajnie :D
    Ja uwielbiam, kocham, ubóstwiam tę serię i w ogóle wszystko co wyjdzie spod pióra autora (tylko z Kalderą się wydawnictwo nie popisało, zmieniając tłumacza i ten tytuł najgorzej mi się kojarzy)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hah, zawsze znajdą się wyjątki, ale jeśli chcesz możesz zaliczać się do młodszej młodzieży. :P
      No mnie niestety nie zachwycił pierwszy tom, ale liczę, że z czasem i ja będę się zaliczać do ulubieńców tego autora. :D

      Usuń

Prześlij komentarz

Za każdy komentarz dziękuję!
Staram się odwiedzać wszystkich moich czytelników!

Warto zajrzeć!

20 książek na 2020 rok

Pora na trzecią edycję mojego własnego wyzwania (a także na pierwszy post w nowym roku!), w którym tworzę listę książek, z którymi chciałabym się bliżej spotkać w danym roku. Jeszcze nigdy nie udało mi się skreślić wszystkich pozycji z danej listy, ale z dwuletniego doświadczenia mogę powiedzieć, że nie do końca o to w tym chodzi. Wielką frajdę sprawia mi samo przejrzenie listy "Chcę przeczytać" i wybranie z niej pozycji, po które naprawdę chciałabym sięgnąć, ale ciągle coś innego przykuwa mój wzrok w bibliotece. Innymi słowy, wiele z tych książek chcę przeczytać od dawna, ale nie mogę się zebrać, a takie wyzwanie jest bardzo pomocne w momentach, kiedy mam zupełnie pustą głowę i nie wiem po co chciałabym sięgnąć. Nie przedłużając zapraszam do czytania.

"Dwór mgieł i furii" Sarah J. Maas

Przyszedł w końcu czas na drugą część (abym wreszcie mogła się wybrać po trzecią :P), mam ferie, trochę więcej czasu niż zazwyczaj, to wreszcie mogę zabrać się za zaległe wpisy. Lepsza, gorsza? 8,8 chyba nie bierze się z niczego, a uwierzcie taka ocena znajduje się na Lubimyczytać (nie żebym przykładała specjalną uwagę do tych ocen, ale teraz, otwierając konto z tą kartą, aby mieć pewność, że nie pomylę żadnych danych, przykuło to moją uwagę, swoją drogą jeśli o te dane chodzi, to z nimi też było zabawnie, ale to nie historia na ten dzień, dla zainteresowanych - odsyłam do hashtagów pod zdjęciami z tą książką na moim Instagramie), a może jednak? 

"Podaruj mi miłość. 12 świątecznych opowiadań"

Okres świąteczny zbliża się już ku końcowi. U mnie spadł dziś śnieg, więc zima jeszcze trzyma i w sumie nie mam nic przeciwko temu, bo wreszcie mogę przez dwa tygodnie wypoczywać i nadrabiać różnego rodzaju zaległości, zwłaszcza te związane z blogiem czy też spaniem. Dawno nie dzieliłam się z Wami opiniami o jakiejś książce i wreszcie postanowiłam przełamać ten kryzys. Stosik książek, o których chciałabym Wam powiedzieć wciąż rośnie, a dziś zacznę od pozycji, która choć trochę zawiera ten świąteczny klimat (i która pasowałaby do każdej kategorii w maratonie świątecznym). :P