Przejdź do głównej zawartości

"Kropla życia" Oliwia Tybulewicz [Book Tour]

W dzisiejszych czasach raczej ciężko jest wydać książkę, a sprawić, aby była hitem jest jeszcze ciężej. Pewnie wiele perełek nie zostaje nigdy odkrytych. Książka o której chciałabym Wam dziś powiedzieć to książka, o której nie wiele wiedziałam, a autorki również nie znałam z innych dzieł. Postanowiłam jednak zaryzykować i wziąć udział w Book Tourze organizowanym przez Kitty Aillę, w końcu takie podróże książek to niezła zabawa!


Tytuł: Kropla życia
Autor: Oliwia Tybulewicz
Liczba stron: 294
Kategoria: fantastyka
Wydawnictwo: e-bookowo.pl

Wioletta jest zwykłą, młodą kobietą, singielką, posiadającą mamę, która próbuje ją za wszelką cenę zeswatać. No prawie zwykłą. Pracuje w dość nietypowym pubie, który odwiedzają dość nietypowe osobniki, takie jak wilkołaki, elfy czy wampiry. Pewnego dnia, pub Wioletty odwiedza tajemniczy mężczyzna i zostawia jej eliksir, bardzo ważny eliksir, który główna bohaterka postanawia wypróbować. Następnego dnia budzi się bez eliksiru i kompletnie nie pamięta co wydarzyło się dnia poprzedniego.

Z początku Wioletta chcąc dowiedzieć co się wydarzyło tego nietypowego dnia, który uciekł jej z pamięci, znajduje poszlakę za poszlaką, czytelnik czytając po pewnym czasie się domyśla, że to jeszcze nie koniec, ale to doprowadzi do innych poszlak i kiedyś może uda się odzyskać bohaterce pamięć, z czasem nie jest to już jednak aż tak ciekawe, myślałam, że na tym będzie polegać cała historia. Na szczęście potem jednak akacja się trochę rozkręciła, a końcówka to w ogóle była całkiem zaskakująca.

"Uwagą ludzi steruje się żenująco łatwo."

Niech Was okładka nie zmyli, to wcale nie jest mroczna książka, ale bardziej humorystyczna. Wioletta nie należy do tych, którzy kiedy wszystko się sypie chowają się, ale do tych, którzy biorą sprawy w swoje ręce. Dziewczyna jest odważna i choć czasem działa pod przypływem chwili (chociażby moment, w którym postanowiła wypić eliksir), to nie poddaje się i próbuje wydostać się z tego bagna, do którego sama się wpakowała. W tej książce występuję bardzo wiele różnych postaci, które z początku trochę mi się myliły (w sumie to tylko taki jeden wampir, a może dwa? Sama już nie wiem czy to była jedna postać). Ciekawy może być również fakt, że autorka trochę inaczej przedstawia niektóre rasy, zwłaszcza elfy kojarzone głównie z łagodnością, mądrością i dostojnością. W świecie wykreowanym przez Oliwię Tybulewicz są to dość wredne istoty, z którymi raczej nie spotkaliśmy się wcześniej.

Książka zawiera dużo akcji, gadające księgi, ciekawych bohaterów, wspaniałego psa, Cerberka, a także wilkołaka, który chciałby być wampirem. Przyznam, że historia jest ciekawa i dość nietypowa, ale nie jest to też coś naprawdę wybitnego (przynajmniej w moich oczach). Jeśli szukacie całkiem porządnej, ale nie mrocznej, polskiej fantastyki, to myślę, że możecie spróbować bliższego poznania z tą pozycją.

Książka bierze udział w wyzwaniach Olimpiada Czytelnicza.
Cytat pochodzi ze strony 8, z książki "Kropla życia" Oliwii Tybulewicz

Komentarze

  1. Super, że tak cię zachwyciła <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z początku myślałam, że to będzie książka typu "od tropu do tropu", ale potem się akcja rozkręciła. :D

      Usuń
  2. this book look very interesting dear,keep posting..

    https://clicknorder.pk online shopping in pakistan

    OdpowiedzUsuń
  3. Zaintrygował mnie ten wilkołak, który chce być wampirem, beka, tego jeszcze nie było xD
    Na razie jednak zaczynam dopiero przygodę z polską fantastyką, więc ta pozycja sobie poczeka jeszcze :D
    Pozdrawiam ciepło :)
    Kasia z niekulturalnie.pl

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chyba rzeczywiście tego jeszcze nie było. :D
      Ja gdyby nie Book Tour też bym pewnie po nią nie sięgnęła tak szybko. :P
      Również pozdrawiam! :)

      Usuń
  4. Widzę, że i Tobie się spodobała :-)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Za każdy komentarz dziękuję!
Staram się odwiedzać wszystkich moich czytelników!

Warto zajrzeć!

20 książek na 2020 rok

Pora na trzecią edycję mojego własnego wyzwania (a także na pierwszy post w nowym roku!), w którym tworzę listę książek, z którymi chciałabym się bliżej spotkać w danym roku. Jeszcze nigdy nie udało mi się skreślić wszystkich pozycji z danej listy, ale z dwuletniego doświadczenia mogę powiedzieć, że nie do końca o to w tym chodzi. Wielką frajdę sprawia mi samo przejrzenie listy "Chcę przeczytać" i wybranie z niej pozycji, po które naprawdę chciałabym sięgnąć, ale ciągle coś innego przykuwa mój wzrok w bibliotece. Innymi słowy, wiele z tych książek chcę przeczytać od dawna, ale nie mogę się zebrać, a takie wyzwanie jest bardzo pomocne w momentach, kiedy mam zupełnie pustą głowę i nie wiem po co chciałabym sięgnąć. Nie przedłużając zapraszam do czytania.

Podsumowanie września i października

Wrzesień i październik tego roku to czas zaaklimatyzowania się w nowej szkole, przystosowania się do wcześniejszego wstawania, w końcu to już nie są wakacje, a także okres, kiedy jednak mniej czasu wolnego pozostaje (w porównaniu z tymi dwoma miesiącami laby). I choć teraz więcej czasu zajmuje mi dotarcie na lekcje, to jednak mimo wszystko trochę tego czasu mam, a wręcz jestem zaskoczona, bo spodziewałam się, że pozostanie mi go o wiele mniej. Co prawda znaczną jego część przeznaczam na czytanie i na media społecznościowe, zwłaszcza na Instagrama (kto by się spodziewał, że tak się wciągnę, bo w końcu nie tak dawno sądziłam, że to nie jest dla mnie! Jeśli jeszcze nie byliście to koniecznie wpadnijcie: " lm_katty "), więc na blogu tego specjalnie nie widać, ale przynajmniej jest regularnie (teraz trzeba tylko popracować nad zwiększeniem tej regularnej liczby postów). Dlaczego jednak postanowiłam połączyć te dwa miesiące w jednym podsumowaniu? Brak czasu i chęci odegrał tu pewn...

"Nowoświaty" - antologia z okazji roku Lema

Nie było mnie tutaj jakiś czas, ale dzisiaj nie o tym, bo przychodzę do Was z recenzją "Nowoświatów".  Z pewnością już wiecie, że w tym roku obchodzimy setną rocznicę urodzin Stanisława Lema i właśnie z tej okazji Wydawnictwo SQN oddało głos obiecującym autorom, a my, czytelnicy, dostaliśmy ten zbiór ośmiu opowiadań inspirowanych Lemem. Na wstępie chciałabym jeszcze dodać, że z tym znanym polskim autorem nie miałam za wiele styczności, dlatego dzisiaj nie będę analizować powiązań między opowiadaniami, a jego twórczością. Chcę też zwrócić uwagę, że sci-fi nie jest gatunkiem mojego pierwszego wyboru, więc nawet jeśli wykorzystane w tych krótkich formach pomysły są oklepane, to dla mnie wciąż pozostają świeże.    Tytuł: Nowoświaty Autor: wielu autorów Liczba stron: 206 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: SQN Choć wszystkie opowiadania mówią o różnych wydarzeniach, to mają pewne punkty wspólne. Wiadomo, w jakiś sposób nawiązują do twórczości Stanisława Lema, ale również porusz...