- "Szamanka od umarlaków" Martyna Raduchowska
Jakie są minusy czytania nowości? Ano takie, że jeśli jest to jakiś tom serii, to potem trzeba czekać na kolejny. Na szczęście wydanie "Szamanki od umarlaków", które dziś opisuję, jest drugim wydaniem, także tom drugi jest już od dawna dostępny!
Tytuł: Szamanka od umarlaków
Cykl: Szamanka od umarlaków
Tom: 1
Autor: Martyna Raduchowska
Liczba stron: 416
Kategoria: fantastyka
Wydawnictwo: Uroboros
Ida Brzezińska, jest osiemnastoletnią dziewczyną, która pochodzi z magicznej rodziny, jednak sama zdolności magicznych nie posiada. Ma za to inny dar - widzi umarłych. Dziewczyna próbuje zignorować swoje paranormalne zdolności i zacząć studia psychologiczne we Wrocławiu.
Powstało naprawdę wiele książek, w których główny bohater ma jakąś super moc i w bardzo krótkim czasie potrafi ją okiełznać bądź jest tak dobry, że wszystko mu wychodzi i wszyscy go podziwiają. Ta pozycja do takich książek się nie zalicza. Ida nie chce być medium i nie wszystko idzie po jej myśli. Choć spora część książki to wprowadzenie i opis szkolenia Idy, czytelnik nie powinien narzekać na nudę, bo dzieje się w "Szamance od umarlaków" wiele. Za plus można także uznać fakt, że akcja książki toczy się w Polsce, w końcu nie wszystko co magiczne musi się dziać poza granicami naszego kraju, prawda?
Przyznam, że nastawiłam się na sporą dawkę humoru, która koniec końców nie okazała się taka spora, aczkolwiek dialogi nie były drętwe, zwłaszcza te pomiędzy Idą i jej ciotką. Uśmiech na twarzy można też zawdzięczać wstawkom Pecha, który tylko zacierał ręce jak Ida wpakowywała się w coraz większe bagno.
"- Czy ty mi właśnie próbujesz wmówić, że mam bramy do piekieł we własnym mieszkaniu? - wyjąkała Ida. - I że noszę jedną w kosmetyczce?"
Postaci, które czytelnik ma okazję bliżej poznać jest raptem kilka. Poza Idą, które całkiem dokładnie odzwierciedla typową dziewczynę w wieku studenckim, pojawia się jeszcze jej ciotka, duszki i państwo Kwiatkowscy, ale nie są to jakoś specjalnie zarysowane postacie. Ważną informacją jest również to, że nie znajdziecie tu drugiej połówki Idy, która towarzyszy jej od początku i pomaga rozwiązywać wszystkie problemy.
Książka była ciekawa i czytało się ją przyjemnie. Po za tym, że nastawiłam się na więcej humoru, pozycja ta spełniła moje oczekiwania. Nie jest to książka, która na długo zostanie w mojej pamięci, i którą będę polecać wszystkim wkoło, ale z chęcią poczytam o dalszych losach Idy Brzezińskiej. Jeśli szukacie pozycji, której akacja dzieje się w Polsce, a która opowiada o dziewczynie widzącej umarłych, powinniście sięgnąć po "Szamankę od umarlaków".
Książkę miałam okazję przeczytać w ramach Book Touru, którego organizatorką jest Kitty Ailla. Bardzo dziękuję za możliwość udziału! :)
Cytat pochodzi z książki "Szamanka od umarlaków" Martyny Raduchowskiej (strona 213)
Książkę miałam okazję przeczytać w ramach Book Touru, którego organizatorką jest Kitty Ailla. Bardzo dziękuję za możliwość udziału! :)
Cytat pochodzi z książki "Szamanka od umarlaków" Martyny Raduchowskiej (strona 213)
Cieszę się bardzo, że wzięłaś udział <3
OdpowiedzUsuńJak dla mnie humoru było tam dużo, ale i ja lubię ten typ humoru :)
Chyba mam specyficzne poczucie humoru. :P
UsuńPech jest w ogóle lepszym z pomysłów autorki w tej serii :) Żałuje, że drugi tom czytałam tak dawno... bo wydaje mi się, że wypada lepiej od pierwszego, ale nie mam jak tego porównać :c
OdpowiedzUsuńJa za drugi zabiorę się chyba dopiero w grudniu, bo akurat jest wypożyczony, mam nadzieję, że będę pamiętać jeszcze te ważniejsze informacje. :p
UsuńTo jest tak lekkie, że ja bez problemu drugi rozumiałam, a czytałam go bez pierwszego ;P
UsuńCiekawa fabuła, duchy i te sprawy to może być coś :-) bardzo ładnie wydana i już sama okładka kusi :-) Może się skuszę jak tylko będę miała więcej czasu :-D
OdpowiedzUsuńJeśli lubisz lżejszą fantastykę, to powinna Ci się spodobać. ;)
UsuńMam wrażenie, ze w tej książce autorka postawiła na niezbędne minimum (kreacji postaci, fabuły, świata - wszystkiego ogólnie). Ale przynajmniej była tak miła i uprzedziła na początku powtarzając zwrot w nieskończoność :D
OdpowiedzUsuńW sumie masz rację, nie wróciłam na to większej uwagi, ale rzeczywiście, raczej nie ma tam za wiele wątków czy postaci, druga cześć jest za to o wiele grubsza, a historię poznajemy z dwóch perspektyw i wątków jest troszkę więcej, także chyba wypada nawet lepiej. :P
Usuń