Przejdź do głównej zawartości

Filmowy Melonik #2: komediowo

Witajcie, dziś przychodzę do Was z kolejnymi filmami, które udało mi się obejrzeć, i które (moim zdaniem) są warte uwagi! Tak jak w pierwszym poście z tej serii, nie będą to profesjonalne recenzję, a mini opinie, które mają za zadanie przybliżyć Wam bliżej ciekawe produkcje. W tym poście skupię się na tych komediowych.

1. Planeta singli


Na pierwszy ogień pójdzie polska komedia romantyczna, której reżyserem jest Mitja Okorn, którą szczerze mogę polecić! Kobieta, o imieniu Ania (Agnieszka Więdłocha), szukająca rycerza na białym koniu, wchodzi układ z prowadzącym pewnego show (Maciej Stuhr). Jej zadaniem jest zdawać relacje, ze swoich licznych randek w ciemno. Atmosferę rozmów prowadzonych przez czat wprowadzają dość popularne w dzisiejszych czasach "dymki". Oczywiście pojawią się pewne komplikacje, bo przecież nic nie może iść gładko, które mogą rozśmieszyć. W międzyczasie przewija się też wątek przyjaciółki Ani, która niespecjalnie dogaduje się ze swoją pasierbicą. Choć jest to komedia, potrafi też wprawić w melancholijny nastrój. Myślę, że polscy aktorzy odwalili kawał dobrej roboty, dlatego jeśli szukacie jakiejś przyjemnej komedii z humorem na nieżenującym poziomie, myślę, że powinniście obejrzeć "Planetę singli".

2. Jak stracić chłopaka w 10 dni


Wyobraźcie sobie dwie osoby dążące do dwóch całkiem różnych celów. Jedna (Matthew McConaughey) próbuje rozkochać w sobie drugą, a druga (Kate Hudson) ma 10 dni na sprawienie, aby napotkany chłopak zakochał się w niej, a potem ją rzucił. W grę wchodzi również ważny zakład, o którym wie tylko jedna z tych dwóch osób, druga natomiast pisze artykuł o błędach jakie popełniają kobiety, które skutkują utratą wybranka. Myślę, że fabuła filmu, którego reżyserem jest Donald Petrie, jest naprawdę przemyślana i naprawdę widać, że jest to komedia, bo sytuacji do śmiechu trochę tu znajdziecie, zwłaszcza wynikające z tego, że główne postacie dążą do swoich celów. Choć film już trochę lat ma, jest dobry i można z nim spędzić miło czas.


3. Wielkie uwodzenie


W pewnym małym miasteczku ludzie zajmują się głównie rybołówstwem, postanawiają jednak zmienić swoje życie i sprawić, aby jakiś inwestor, wybudował w okolicy ich miasteczka jakąś przetwórnie. Jednym z warunków inwestora jest obecność lekarza w miasteczku. Kiedy zjawia się młody doktor (Taylor Kitsch), mieszkańcy próbują sprawić, aby został z nimi jak najdłużej. Nie jest to jednak łatwe, bo młodzi ludzie mają różne, wymagania, a w miasteczku tym nie ma za wiele do roboty w wolnych chwilach, ale czy na pewno? Pomysły mieszkańców są naprawdę ciekawe, mogą również poprawić humor, jest to komedia i trochę śmiesznych scen w niej znajdziecie. Myślę, że sporym plusem filmu, którego reżyserem jest Don McKellar, jest również oddanie klimatu tego małego nadmorskiego miasteczka.

4. Nieprzygotowani: The Movie



Ostatnim filmem, o którym chciałabym Wam coś powiedzieć jest film, który został stworzony przez YouTuberów (i który jest dostępny na YouTubie). Myślę, że podchodząc do tego filmu nie należy traktować go jako pozycję na miarę Oscarów, tylko jak film, który może rozerwać, a może i rozśmieszyć, taki na poziomie YouTuba. Atutem zachęcającym mnie do obejrzenia była obsada, Nieprzygotowanych śledzę już jakiś czas, ale musicie wiedzieć, że w filmie tym występują też wokaliści ze Studia Accantus (które bardzo lubię!), ci wokaliści prowadzą również kanał Między Nami (nawiasem mówiąc, wszystkie kanały wspomniane tutaj polecam, a być może kiedyś napiszę coś więcej o moich YouTubowych sympatiach). Film ten opowiada o grupie znajomych, która postanowiła spędzić razem wakacje, postacie te można poznać również dzięki krótkim filmikom na kanale Nieprzygotowanych. Oczywiście wpadają oni w wir dziwnych zdarzeń, jedni szukają miłości inni skarbu, a wszystko przeplatają narkotyki. Myślę, że pod względem wizualnym i dźwiękowym film prezentuje się dobrze. Pewnie jeśli nastawicie się do tego filmu z dużymi wymaganiami, będzie Was razić gra aktorska i pewnie wiele innych rzeczy. Ja znawcą filmowym nie jestem a oglądam dla przyjemności i myślę, że film w moich oczach wypadł całkiem dobrze.


Komentarze

  1. Jeśli nie będę miała co robić i przyjdzie mi ochota na jakąś komedię, może wtedy przypomnę sobie o Twoim poście. Ale nie wiem czy miałoby to nastąpić w najbliższej przyszłości, bo jednak jestem bardziej książkowa, niż filmowa ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nigdy nie wiadomo kiedy zabraknie pozycji do czytania. :D

      Usuń
  2. Jakoś nie widzę nic dla siebie :) Dwie pierwsze nie interesują mnie, bo romantyczne, a dwie kolejne jakoś tak nie wpisują się w mój gust xD Zresztą ja teraz nadrabiam Marvela i DC :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja, jeśli o filmy chodzi, to lubię właśnie komedie, a Marvel i DC jeszcze przede mną. :P

      Usuń
    2. Lubię komedie, ale nie romantyczne :) Bardziej coś jak American Pie albo coś :D

      Usuń

Prześlij komentarz

Za każdy komentarz dziękuję!
Staram się odwiedzać wszystkich moich czytelników!

Warto zajrzeć!

''Szkarłatna Dżuma'', czyli książka nie z tego stulecia

Na wstępie chciałabym wyjaśnić dlaczego tytuł jest taki, a nie inny. Mianowicie w moim egzemplarzu jest napisane, że to poprawiona wersja wydania z 1927 roku, aczkolwiek przeszukując sieć znalazłam również, że ona jest jeszcze starsza, a także informacje, że jest to opowiadanie, ale potraktuje to jak książę. Pierwszy raz sięgnęłam po tą książkę, jeśli się nie mylę, w podstawówce, na początku. Ciągnęła mnie do niej okładka, zwłaszcza ta osoba na pierwszym planie, pomyślałam, że to fajna przygodówka. Nawet nie wiecie jak się pomyliłam. Może gdybym zdała sobie sprawę co jest na dalszych planach odłożyłabym ją na potem. Pamiętam tylko, że emocje po przeczytaniu we mnie buzowały, zwłaszcza strach. Postanowiłam przeczytać ją jeszcze raz, aby się ''na świeżo'' z Wami podzielić moją opinią. Tytuł: ''Szkarłatna Dżuma'' Autor: Jack London Liczba stron: 76 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza SAWA Książka jest opowieśc

Narnia - niezwykła kraina, cieniem prawdziwej Narnii

Dziś opowiem Wam co nie co o ''Opowieściach z Narnii'' autorstwa C.S.Levisa. Nie będzie to recenzja, ale luźna opinia. Zacznę może od tego, że pierwszy raz spotkałam się z tymi książkami, a właściwie tylko z pierwszą z nich, w podstawówce, była moją lekturą i z czego pamiętam spodobała mi się (co potwierdza, że lektury nie są złe!). Gdzieś mi się o uszy obiło, że są kolejne części, ale specjalnie mnie do nich nie ciągnęło. Pewnie każdy słyszał o pierwszej części, drugiej części może trzeciej (chociażby za sprawą filmów), ale kto nie drążył tematu nie dowiedział się o pozostałych również wartościowych. Nie mogę zdecydować, która z nich mi się spodobała najbardziej, bo pomimo tego, że wszystkie w tym roku ''odświeżyłam'' to jednak czytałam je z przerwami. Postaram się jednak napisać co nieco o każdej z nich i mam nadzieję, że jeśli ktoś nie czytała to sięgnie po tą serię, a jak czytał to do niej wróci. I nie patrzcie na wiek, bo ja też nie jestem już taki

Lektury też mogą być fajne, czyli o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego

Chyba wszyscy słyszeli o Geralcie z Rivii, czy to dzięki grom komputerowym, książkom czy innym źródłom. Trzeba przyznać, że jak na postać występującą w lekturze szkolnej jest naprawdę popularny i choć wcześniej zamierzałam poznać jego losy, sięgnęłam po nie z „przymusu”. Co prawda moim zadaniem było przeczytanie jednego opowiadania, lecz skusiłam się na wszystkie, jeśli chcecie się dowiedzieć jak zbiór opowiadań wypadł w moich oczach koniecznie czytajcie dalej!  Tytuł: Ostatnie życzenie Autor: Andrzej Sapkowski Liczba stron: 288 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: superNOWA