"Księga cmentarna" Neil Gaiman

Pamiętam jak w zeszłe wakacje po raz pierwszy zetknęłam się z "Księgą cmentarną", już wtedy bardzo podobały mi się okładki książek Gaimana i już wtedy planowałam przeczytać je wszystkie, więc i Księga trafiła na moją listę. Pamiętam też, że pomysł mnie całkiem zainteresował, wiecie chłopiec żyjący na cmentarzu i porozumiewający się z duchami brzmi naprawdę fajnie (przynajmniej dla mnie). Ostatnio szukając czegoś na podróż postanowiłam zaopatrzyć się właśnie w historię o małym Niku, czy dorównała ona tej wspaniałej okładce?

Tytuł: Księga cmentarna

Autor: Neil Gaiman
Liczba stron: 224
Kategoria: fantastyka
Wydawnictwo: Mag

Nik Owens to chłopak, który cudem uniknął śmierci z ręki mordercy jego rodziców i przez to niemal od początku swojego życia mieszka na cmentarzu. Nie jest jednak samotny, bo widzi i potrafi rozmawiać z duchami, a także z jego przybranym opiekunem Silasem. Dorasta tam i przeżywa ciekawe paranormalne przygody.

Przyznam, że książka ta kojarzy mi się trochę z "Przygodami Tomka Sawyera", z tą subtelną różnicą, że przygody głównego bohatera często mają wątek paranormalny, bo w końcu Nik potrafi rozmawiać z duchami i mieszka na cmentarzu, a ponadto jest troszkę cięższa od historii napisanej przez Marka Twaina, bo choć główny bohater spotyka się z różnymi dziwnymi rzeczami, to cały czas jest w niebezpieczeństwie, w końcu ktoś chce naprawić swój błąd. Jednak były to po prostu przygody młodego chłopca i jak dla mnie za mało było w nich akcji, dopiero pod koniec wszystko ruszyło i stało się naprawdę ciekawie, jednak wcześniejsze strony nie potrafiły mnie odpowiednio wciągnąć.

 

Myślę, że cała ta fantastyczna strona tej powieści została bardzo dobrze wykreowana, pojawiają się dziwne zwyczaje i różne istoty, czytając po prostu nie wiadomo co będzie następne, w końcu ograniczeniem jest tylko wyobraźnia autora, w dodatku zwłaszcza pod koniec autor mnie bardzo zaskoczył. Ale wróćmy do istot, bo zwłaszcza one wzbudziły moją ciekawość i trochę szkoda, że autor nie rozwinął bardziej ich wątku, bo po przeczytaniu wciąż pozostaje wiele pytań, zwłaszcza jeśli chodzi o Silasa, z drugiej strony i w "Gwiezdnym pyle" tego autora pojawiła się naprawdę tajemnicza postać, która nawet po poznaniu całej historii wciąż jest niewiadomą. Do samego Nicka specjalnie się nie przywiązałam, a przy czytaniu jego historii nie doświadczyłam wielu emocji.

Książka ta do najdłuższych nie należy i myślę, że można by bardziej ją rozwinąć, bo nie zaspokoiła w pełni mojej ciekawości. Nie zaliczę jej też do moich ulubionych książek (przynajmniej nie ze względu na treść, bo okładka bardzo mi się podoba), jednak potworkiem też nie jest. Jak dla mnie jest to taka przeciętna pozycja. Jeśli choć trochę Was zainteresowała to spokojnie możecie sięgnąć, bo nie jest to pozycja długa, a przeczytanie jej nie powinno zabrać Wam zbyt wiele czasu.

 Książka bierze udział w wyzwaniu Olimpiada Czytelnicza.