Przejdź do głównej zawartości

"Przed świtem" Stephenie Meyer

Choć przeczytanie całej sagi "Zmierzch" zajęło mi parę miesięcy (oczywiście dodatki wciąż jeszcze przede mną i póki co nie czuję potrzeby po nie sięgać, więc pewnie przez pewien czas jeszcze tak zostanie), to wreszcie mogę powiedzieć: tak, znam losy Belli i Edwarda i nie, nie uważam, że jest to najgorsza seria jaką przeczytałam w swoim życiu (nie żebym potrafiła wybrać tę najgorszą, ale "Zmierzch" się niczym negatywnie nie wyróżnia). Mogę również powiedzieć, że jest to całkiem przyjemna lektura, której głównym targetem są nastolatki rozpoczynające dopiero swoją przygodę z paranormalnym światem i to im pewnie polecałabym tę sagę, a co jeszcze mogę powiedzieć o samym "Przed świtem"?



Tytuł: Przed świtem
Cykl: Zmierzch
Tom: 4
Autor: Stephenie Meyer
Liczba stron: 720
Kategoria: młodzieżowe
Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie

W ostatnim tomie, jak to zwykle bywa, wszystko się kumuluje, Bella szykuje się do ważnego dla niej dnia, pojawią się też Volturi, którzy już od jakiegoś czasu depczą Cullenom po piętach i tu pojawia się też pewne zaskoczenie, bo po raz pierwszy Bella ustąpi Jacobowi i to on będzie narratorem przez parę rozdziałów.

Po za tym, że książkę tę czyta się całkiem przyjemnie nie widzę większych plusów, akcja całkiem wartka jest? Jest, aczkolwiek większych zaskoczeń nie doświadczycie, mnie udało się przewidzieć jedną taką rzecz, która raczej miała czytelnika zaskoczyć, ale niestety się nie udało. Bohaterowie są wykreowani i całkiem dobrze nakreśleni? Są, ponadto autorka wreszcie zdecydowała się lepiej przedstawić świat wampirów, dzięki czemu czytelnik mógł poznać nowe postacie, które mają nowe i przyznam, że ciekawe dary. 

A, właśnie, warto jeszcze dodać, że zauważam pewną zmianę na plus w stylu pani Meyer w porównaniu do pierwszych części. Ale zdecydowanie mogę zarzucić tej książce jej rozmiar. Jest to naprawdę spora cegiełka, którą się nawet niewygodnie czyta (i tak swoją drogą jest to pierwsza książka, którą recenzuję i która przekroczyła magiczny próg 700 stron), myślę, że można by tę część po prostu skrócić, zwłaszcza, że naprawdę spodziewałam się super mocnego zakończenia. Jeśli czytaliście mojej poprzednie recenzje książek z tej sagi, to wiecie, że do gustu przypadały mi zwłaszcza zakończenia, bo w porównaniu do całości wreszcie się coś działo (choć nie znaczy to, że przez całą książkę nic się nie działo, po prostu na ostatnich stronach działo się najwięcej). Tutaj niestety nic takiego nie znalazłam, z jednej strony jest to dość mało spotykany zabieg, bo autorzy młodzieżowych serii zazwyczaj prowadzą do takiego zakończenia, które czytelnicy zapamiętają na dłużej, zakończenia, które będzie zawierało całe to napięcie kumulowane przez wszystkie tomy, ale właśnie chciałabym czegoś co pozwoliłoby mi zapamiętać tę część na dłużej, czegoś co by zszokowało i pozwoliło poczuć więź emocjonalną z bohaterami. Tego tutaj zabrakło.

Podsumowując myślę, że można stworzyć trzy wykresy o książkach Stephenie Meyer, jeden byłby rosnący, jeden malejący, a jeden stały. Co rosnące? Oczywiście styl, ja raczej nie zauważam takich rzeczy, ale w przypadku tej części zauważyłam różnicę w stylu autorki, więc jak widać dorobek też ma znaczenie. Malejący byłby ten opisujący zakończenia, naprawdę zabrakło mi mocniejszego akcentu pod koniec. A stały? A no ogólny poziom książek określiłabym jako podobny, bo one nie wyróżniają się jakoś specjalnie na swoim tle, to jest po prostu całkiem dobrze napisana saga, która nie znajdzie specjalnego miejsca w moim sercu (niestety zabrałam się za nią za późno, aby czuć sentyment), ale również nie zgadzam się z opinią, że książki te są beznadziejne.

Książka bierze udział w wyzwaniach Olimpiada Czytelnicza i ABC czytania 2018.

Wybaczcie mi tę małe opóźnienie w związku z podsumowaniem października, ostatnio jestem bardzo zabiegana i nie mogę zabrać się do pisania, ale wiedzcie, że o tym nie zapomniałam. Być może połączę to podsumowanie z listopadowym, ale jeszcze nie wiem, zobaczę jak to wyjdzie z czasem. Trzymajcie się! :)

Komentarze

  1. Dla mnie zakończenie ostatniego tomu jest po prostu głupie. XD W sumie nic się w nim nie dzieje.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie, spodziewałam się czegoś mocniejszego. :/

      Usuń
  2. Muszę przyznać, że mimo że bardzo lubię powieści tego typu i wampiry to nigdy nie zdecydowałam się przeczytać tej sagi i raczej już tego nie zrobię. Jednak gdy film leci w telewizji zawszę chętnie na niego popatrzę :)
    Zainfekowana książka

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A dlaczego unikasz tej sagi, skoro wpasowuje się w Twoje klimaty? :D A co do filmów, to mam podobnie do Ciebie i to nie tylko w tym przypadku, po prostu lubię pooglądać sobie ekranizacje książek, ale zazwyczaj kończy się to na pierwszych reklamach. ;)

      Usuń
  3. Pamiętam tę modę sprzed kilku lat na cała sagę "Zmierzch" :) Książkę całkiem przyjemnie się czytało, ale filmy to dla mnie tragedia :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O, to ciekawe, bo raczej słyszę opinie, że filmy lepsze, sama jednak nigdy nie obejrzałam ich w całości, więc się nie wypowiem. :P

      Usuń
  4. Czytałam ten cykl dawno temu i pamiętam, że wtedy nawet mi się spodobał. Całkiem miło go wspominam. :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ja uważam, że te książki nie są złe, ona nie ma złego stylu, ale... Ale sama akcja... :D Zresztą akurat mam teraz na blogu taką jakby mini recenzję :D

    OdpowiedzUsuń
  6. Raczej się nie skuszę na przeczytanie :/
    Pozdrawiam! wy-stardoll.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  7. Strasznie ją męczyłam :) Dla mnie mógłby powstać jedynie pierwszy tom i nic poza tym - tak samo jak w przypadku filmów. Podobała mi się tylko część I, reszta naciągana ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak dla mnie było w porządku, ale rzeczywiście osoby, które za sobą mają tylko pierwszą część nie tracą za wiele. ;)

      Usuń

Prześlij komentarz

Za każdy komentarz dziękuję!
Staram się odwiedzać wszystkich moich czytelników!

Warto zajrzeć!

''Szkarłatna Dżuma'', czyli książka nie z tego stulecia

Na wstępie chciałabym wyjaśnić dlaczego tytuł jest taki, a nie inny. Mianowicie w moim egzemplarzu jest napisane, że to poprawiona wersja wydania z 1927 roku, aczkolwiek przeszukując sieć znalazłam również, że ona jest jeszcze starsza, a także informacje, że jest to opowiadanie, ale potraktuje to jak książę. Pierwszy raz sięgnęłam po tą książkę, jeśli się nie mylę, w podstawówce, na początku. Ciągnęła mnie do niej okładka, zwłaszcza ta osoba na pierwszym planie, pomyślałam, że to fajna przygodówka. Nawet nie wiecie jak się pomyliłam. Może gdybym zdała sobie sprawę co jest na dalszych planach odłożyłabym ją na potem. Pamiętam tylko, że emocje po przeczytaniu we mnie buzowały, zwłaszcza strach. Postanowiłam przeczytać ją jeszcze raz, aby się ''na świeżo'' z Wami podzielić moją opinią. Tytuł: ''Szkarłatna Dżuma'' Autor: Jack London Liczba stron: 76 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza SAWA Książka jest opowieśc

Narnia - niezwykła kraina, cieniem prawdziwej Narnii

Dziś opowiem Wam co nie co o ''Opowieściach z Narnii'' autorstwa C.S.Levisa. Nie będzie to recenzja, ale luźna opinia. Zacznę może od tego, że pierwszy raz spotkałam się z tymi książkami, a właściwie tylko z pierwszą z nich, w podstawówce, była moją lekturą i z czego pamiętam spodobała mi się (co potwierdza, że lektury nie są złe!). Gdzieś mi się o uszy obiło, że są kolejne części, ale specjalnie mnie do nich nie ciągnęło. Pewnie każdy słyszał o pierwszej części, drugiej części może trzeciej (chociażby za sprawą filmów), ale kto nie drążył tematu nie dowiedział się o pozostałych również wartościowych. Nie mogę zdecydować, która z nich mi się spodobała najbardziej, bo pomimo tego, że wszystkie w tym roku ''odświeżyłam'' to jednak czytałam je z przerwami. Postaram się jednak napisać co nieco o każdej z nich i mam nadzieję, że jeśli ktoś nie czytała to sięgnie po tą serię, a jak czytał to do niej wróci. I nie patrzcie na wiek, bo ja też nie jestem już taki

Lektury też mogą być fajne, czyli o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego

Chyba wszyscy słyszeli o Geralcie z Rivii, czy to dzięki grom komputerowym, książkom czy innym źródłom. Trzeba przyznać, że jak na postać występującą w lekturze szkolnej jest naprawdę popularny i choć wcześniej zamierzałam poznać jego losy, sięgnęłam po nie z „przymusu”. Co prawda moim zadaniem było przeczytanie jednego opowiadania, lecz skusiłam się na wszystkie, jeśli chcecie się dowiedzieć jak zbiór opowiadań wypadł w moich oczach koniecznie czytajcie dalej!  Tytuł: Ostatnie życzenie Autor: Andrzej Sapkowski Liczba stron: 288 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: superNOWA