Przejdź do głównej zawartości

Najbardziej pokręcona zagadka kryminalna, z którą miałam okazję się zapoznać!

Coraz bardziej upewniam się w przekonaniu, że jednak mam nosa do książek. I pewnie dlatego tak rzadko trafiam na potworki. "Siedmiu mężów Evelyn Hugo" Taylor Jenkins Reid wpadło mi w oko jakiś czas temu i czułam, że mi się spodoba. Sięgnęłam i się zdecydowanie nie rozczarowałam (a pewne wymagania były), o czym możecie poczytać tutaj. "Siedem śmierci Evelyn Hardcastle" Stuarta Turtona też już jakiś czas było na moim celowniku, a tak bardzo byłam ciekawa tej historii, że sama postanowiłam ją zakupić, i co? Zdecydowanie nie żałuję.

Tytuł: Siedem śmierci Evelyn Hardcastle
Autor: Stuart Turton
Liczba stron: 508
Kategoria: kryminał
Wydawnictwo: Albatros

Pewien jegomość budzi się w ciele mężczyzny, którego nigdy wcześniej nie spotkał. Dowiaduje się, że właśnie tego dnia odbędzie się przyjęcie w Blackheat, na którym zginie córka gospodarzy, Evelyn Hardcastle. Jego zadaniem jest rozwiązanie zagadki związanej z tą śmiercią, ma tylko osiem dni, każdy w ciele innej osoby, a w tym wyścigu nie jest jedynym zawodnikiem.

Od razu powiem, że nie spodziewałam się tego co otrzymałam. Myślałam, że autor skupi się na przedstawieniu tego samego dnia z perspektywy ośmiu różnych osób, a czytelnik będzie mógł spokojnie poskładać wszystkie fakty, których pojedyncze wcielenia nie znają, i samodzielnie rozwiązać tę zagadkę. Okazuje się jednak, że główny bohater pamięta wydarzenia z dnia poprzedniego, więc sam może się zabrać za rozwiązanie tej tajemnicy. 

Autor troszkę bawi się czasem, a choć bohaterowie nie cofają się w czasie, ani nie skaczą do przodu, to jednak chronologia każdego dnia powinna się zgadzać. Wiem, że to nie jest łatwe zadanie, pamiętać o każdym szczególe i nie zrobić żadnych błędów logicznych, dlatego jestem pełna podziwu, że Stuartowi Turtonowi się to udało. Musicie mi uwierzyć, że dbałość o szczegóły, to jest ogromny plus tej książki. Nawet jeśli z początku wydaje się, że nic nie ma sensu. Pod tym względem jest to po prostu historia dopięta na ostatni guzik.

Zostałam również zaskoczona tym, że nie tylko zagadka jest tutaj istotna, ale sam główny bohater, który nie ma pojęcia kim jest, i historia całego Blackheath. Nie spodziewałam się również elementu, który spodoba się przede wszystkim fanom grozy, mianowicie jednego rywala, któremu głównym celem nie jest rozwiązanie zagadki, a pozbycie się przeciwników.  

Można by pomyśleć, że skoro autor pomyślał o tylu innych rzeczach, to zagadka nie jest do końca dopracowana. Jednak nie jest to stwierdzenie prawdziwe. A choć nie udało mi się rozwikłać jej przed bohaterami, a rozwiązanie zupełnie mnie zaskoczyło, to nie uważam, że nie pasuje ono do tej historii. Jeśli obawiacie się, że historia kończy się tym, że główny bohater nagle wyciąga istotne fakty z rękawa i czytelnik tylko się zastanawia jak on do tego doszedł, to mogę Was uspokoić, że takich rzeczy nie znajdziecie w tej historii.

Istotnym atutem tej powieści jest również klimat. To naprawdę czuć, że Blackheat nie jest najlepszym miejsce na przyjemne spędzanie wolnego czasu. Ludzie tam mieszkający wcale nie są sympatyczni. Główny bohater nie wie komu ufać, kto jest jego sojusznikiem i ma mnóstwo innych pytań, na które również czytelnik nie zna odpowiedzi. A wszechobecna groza tylko dodaje smaczku. 

Jednak tak naprawdę to ten oryginalny pomysł sprawia, że ta historia tak bardzo przypadła mi do gustu. Jeśli choć trochę siedzi się w tym książkowym świecie to zaczyna się zauważać pewne schematy w prawie każdej książce. I ja to rozumiem, coraz ciężej wymyślić coś  nowego, bo w końcu już tyle pomysłów zostało zrealizowanych. Dlatego jeszcze bardziej podziwiam autora za pomysł na "Siedem śmierci Evelyn Hardcastle", bo jest to zdecydowanie coś nietuzinkowego. A mój podziw zwiększa jeszcze świadomość, że jest to debiut. Oby więcej takich książek, zdecydowanie polecam!

Komentarze

  1. Kiedyś zaczęłam czytać, ale nie miałam okazji dokończyć. Dobrze, że mi przypominasz o tej książce, zapewne do niej niebawem powrócę!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W takim razie liczę, że Ci się spodoba co najmniej tak bardo jak mnie! :D

      Usuń
  2. Słyszałam dużo o tej książce, ale nie czytałam ;<

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W takim razie potwierdza, że coś jest w tych pozytywnych recenzjach i jak dla mnie jest naprawdę warta przeczytania. :)

      Usuń
  3. Czytałam książkę i bardzo mi się podobała, zdecydowanie jest to coś niepowtarzalnego. ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Brzmi ciekawie! Ostatni odkryłam, że świetnie się bawię w takich nieoczywistych książkach, więc zapewne gdzieś sobie zanotuję ten tytuł :) Ojej, jest na legimi, super :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W takim razie życzę udanej lektury! :)

      Usuń
    2. Ach, czyli to u ciebie widziałam tą książkę! :D Spoiler: nie podobała mi się, strasznie mnie wymęczyła i nie czułam dreszczyku podczas czytania :(

      Usuń

Prześlij komentarz

Za każdy komentarz dziękuję!
Staram się odwiedzać wszystkich moich czytelników!

Warto zajrzeć!

''Szkarłatna Dżuma'', czyli książka nie z tego stulecia

Na wstępie chciałabym wyjaśnić dlaczego tytuł jest taki, a nie inny. Mianowicie w moim egzemplarzu jest napisane, że to poprawiona wersja wydania z 1927 roku, aczkolwiek przeszukując sieć znalazłam również, że ona jest jeszcze starsza, a także informacje, że jest to opowiadanie, ale potraktuje to jak książę. Pierwszy raz sięgnęłam po tą książkę, jeśli się nie mylę, w podstawówce, na początku. Ciągnęła mnie do niej okładka, zwłaszcza ta osoba na pierwszym planie, pomyślałam, że to fajna przygodówka. Nawet nie wiecie jak się pomyliłam. Może gdybym zdała sobie sprawę co jest na dalszych planach odłożyłabym ją na potem. Pamiętam tylko, że emocje po przeczytaniu we mnie buzowały, zwłaszcza strach. Postanowiłam przeczytać ją jeszcze raz, aby się ''na świeżo'' z Wami podzielić moją opinią. Tytuł: ''Szkarłatna Dżuma'' Autor: Jack London Liczba stron: 76 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza SAWA Książka jest opowieśc

"Dwór cierni i róż" Sarah J. Maas

W końcu przyszedł czas na recenzję kolejnej pozycji z mojej listy 18 książek na zeszły rok. Tym razem padło na retelling znanej historii o Pięknej i Bestii w wykonaniu, ostatnio dość popularnej, Sarah J. Maas. Jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką i przyznam, że udało jej się oczarować i mnie, co prawda nie aż tak bardzo jak bym chciała (już od dawna nie natrafiłam na żadną perełkę), ale po kolei...

"Felix, Net i Nika oraz Koniec Świata Jaki Znamy" Rafał Kosik

Chyba każdy książkoholik ma przynajmniej jedną taką serię, której wszystkie tomy ma już za sobą, a teraz tylko wyczekuje kolejnych niczym kolejnego sezonu świetnego serialu. Dla mnie taką serią jest historia trójki warszawskich przyjaciół, dlatego gdy pod koniec listopada zeszłego roku wyszedł 15 tom, to wiedziałam, że prędzej czy później trafi on w moje ręce. Tom 14 czytałam ponad dwa lata temu (jak ten czas szybko leci!), a więc jaki mam po tym czasie stosunek do przygód Felixa, Neta i Niki?