Przejdź do głównej zawartości

"Will Grayson, Will Grayson" John Green, David Levithan

... czyli największe rozczarowanie tego roku. 

Czytałam już inne książki Greena (m.in. "Śnieżną noc"), czytałam już inne książki Levithana ("Każdego dnia" i "Pewnego dnia") i choć nie są oni moimi ulubionymi autorami, to jednak postanowiłam przeczytać pozycję, która powstała dzięki ich współpracy. Co prawda wielu osobom historia Willów Graysonów nie przypadła do gustu, ja jednak postanowiłam ją kiedyś przeczytać. No i właśnie całkiem już trochę dawno (wciąż mam problemy z regularnością na blogu, wybaczcie!), kiedy znajoma poleciła mi tę powieść, postanowiłam się za nią zabrać.

Tytuł: Will Grayson, Will Grayson
Autor: John Green, David Levithan
Liczba stron: 368
Kategoria: młodzieżowe
Wydawnictwo: Bukowy Las

W pewnych miastach w Ameryce żyje sobie dwóch Willów Graysonów, chłopaków, którzy nie są popularni, którzy nie wyróżniają się niczym specjalnym, nie mają też grona znajomych, jednak nazywają się tak samo. Pewnego dnia ich losy przecinają się, co ma wpływ na ich dalsze życie.

Totalnie nie wiem czemu, ale zupełnie inaczej wyobrażałam sobie treść tej książki. Spodziewałam się czegoś w stylu księcia i żebraka, spodziewałam się, że główni bohaterowie zamienią się miejscami. Jednak nic takiego nie nastąpiło, prawdę mówiąc, fakt, że nazywają się tak samo nie miał jakiegoś naprawdę wielkiego znaczenia w tej powieści.

Myślę, że jest to dość przeciętna pozycja, nie zawiera nic, co by ją wyróżniało na tle innych. Oczywiście porusza tematy przyjaźni, miłości, a także homoseksualizmu, jednak współcześnie można znaleźć bardzo wiele książek z tymi motywami. A będąc szczerym, sposób w jaki autorzy przedstawili tę historię nie bardzo przypadł mi do gustu. Właśnie wątek homoseksualizmu jest najsłabszą częścią tej książki. Nie zrozumcie mnie źle, sama jestem naprawdę tolerancyjna, ale w tej książce było tego po prostu za dużo, przez co czytając momentami czułam zażenowanie. Myślę, że wpływ miał również na to humor jaki znajdziecie w tej pozycji, bo po prostu do mnie nie trafił.  

Gdzieś znalazłam wypowiedź, że tytuł powinien zawierać jeszcze jedno imię i nazwisko, osoby, która odgrywa naprawdę ważną rolę w tej powieści. Co prawda nie nazywa się Will Grayson, więc wtedy nie było by tak tajemniczo. Mianowicie pojawia się również Kruchy Cooper, bogaty dzieciak, przyjaciel jednego Willa Graysona, który pragnie udzielać się artystycznie i tworzy musical oczywiście mający związek z homoseksualistami, była to chyba najbardziej pozytywna postać w tej książce i najbardziej zarysowana, bo o Willach nie mogę powiedzieć za wiele. Jeden był takim typowym nastolatkiem, który raczej się nie wyróżnia i to specjalnie chcąc w ten sposób uniknąć kłopotów, drugi natomiast raczej skłania się ku depresji. Jednak żadnemu z nich nie udało się wzbudzić mojej sympatii, więc nie sprawili oni, abym patrzyła na tę książkę przychylniejszym okiem.

Podsumowując, książka ta totalnie nie wpisała się w moje klimaty i myślę, że spodziewałam się po niej czegoś lepszego, bo jak dla mnie jest to dość przeciętna pozycja poruszająca tematy, takie jakie porusza wiele innych książek, a przy okazji nie zawiera nic co by ją wyróżniało na ich tle.

Książka bierze udział w wyzwaniu Olimpiada Czytelnicza.

Komentarze

  1. Nie lubię graysów, ble. Przestałam udawać że jestem tolerancyjna jeśli chodzi o homoseksualizm w literaturze już jakiś czas temu (na żywo po prostu nie zwracam uwagi). Tym bardziej nie lubię tej książki, mając świadomość że jeden z moich ulubionych autorów w takim czymś maczał swoje pióro. No po prostu nie. A pzt ta historia jak dobrze napisałaś sama w sobie jest słaba.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety, już dawno nie czytałam książki, która mi aż tak nie przypadła do gustu, choć zazwyczaj nie trzeba wiele, aby mnie zadowolić. :/

      Usuń
  2. Czytałam tę książkę jakiś czas temu i również uważam, że jest przeciętna ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jak pisałam wcześniej - Green to nie mój klimat :D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Za każdy komentarz dziękuję!
Staram się odwiedzać wszystkich moich czytelników!

Warto zajrzeć!

20 książek na 2020 rok

Pora na trzecią edycję mojego własnego wyzwania (a także na pierwszy post w nowym roku!), w którym tworzę listę książek, z którymi chciałabym się bliżej spotkać w danym roku. Jeszcze nigdy nie udało mi się skreślić wszystkich pozycji z danej listy, ale z dwuletniego doświadczenia mogę powiedzieć, że nie do końca o to w tym chodzi. Wielką frajdę sprawia mi samo przejrzenie listy "Chcę przeczytać" i wybranie z niej pozycji, po które naprawdę chciałabym sięgnąć, ale ciągle coś innego przykuwa mój wzrok w bibliotece. Innymi słowy, wiele z tych książek chcę przeczytać od dawna, ale nie mogę się zebrać, a takie wyzwanie jest bardzo pomocne w momentach, kiedy mam zupełnie pustą głowę i nie wiem po co chciałabym sięgnąć. Nie przedłużając zapraszam do czytania.

"Gwiezdny pył" Neil Gaiman

"Gwiezdny pył" to już czwarta książka Neila Gaimana, którą miałam przyjemność przeczytać i pierwsza, która gości na mojej niewirtualnej półce (co prawda "Nigdziebądź" też u mnie znajdziecie, jednak nie w tej wspaniałej szacie graficznej), z czego jestem bardzo zadowolona, bo jak już wiele razy wspominałam - te nowe okładki książek Neila Gaimana są cudowne! Ale czy zawartość dorównuje oprawie?

"Księga cmentarna" Neil Gaiman

Pamiętam jak w zeszłe wakacje po raz pierwszy zetknęłam się z "Księgą cmentarną", już wtedy bardzo podobały mi się okładki książek Gaimana i już wtedy planowałam przeczytać je wszystkie, więc i Księga trafiła na moją listę. Pamiętam też, że pomysł mnie całkiem zainteresował, wiecie chłopiec żyjący na cmentarzu i porozumiewający się z duchami brzmi naprawdę fajnie (przynajmniej dla mnie). Ostatnio szukając czegoś na podróż postanowiłam zaopatrzyć się właśnie w historię o małym Niku, czy dorównała ona tej wspaniałej okładce?