Przejdź do głównej zawartości

"Pewnego dnia" David Levithan

Ponad dwa tygodnie temu pisałam o powieści "Każdego dnia", która była takim typowym średniakiem, a jak wypada jej kontynuacja?

Tytuł: Pewnego dnia
Cykl: Każdego dnia
Tom: 2
Autor: David Levithan
Liczba stron: 280
Kategoria: młodzieżowe
Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie

Rhiannon jest typową, niewyróżniającą się nastolatką. Nie jest królową szkoły, jej chłopak Justin również do najbardziej znanych i lubianych osób nie należy. Łączy ich jednak pewne uczucie. Pewnego dnia Justin zabiera ją nad ocean i spędza z nią jeden z najlepszych dni w życiu dziewczyny. Następnego dnia jednak zdaje się o tym nie pamiętać.

Druga część opowiada tę samą historię co część pierwsza, ale z innej perspektywy, z perspektywy Rhiannon. I choć może się wydawać to ciekawym zabiegiem, bo możemy poznać uczucia i emocje z dwóch stron, to ja niespecjalnie wczułam się w tę historię, a poznawanie tych samych wydarzeń po raz drugi było trochę nużące. Zwłaszcza, że teraz, po przeczytaniu obu części, uważam, że pierwsza była ciekawsza, bo bardziej poruszała ten wątek paranormalny. Czytając "Pewnego dnia" wiedziałam kim jest A, a wątek związany z nim nie był już takim zaskoczeniem. Tak naprawdę, w moich oczach, "Pewnego dnia" jest takim jakby uzupełnieniem, bo nie wiele nowego wprowadza.

"W większości sytuacji, kiedy człowiek szuka śmierci, w rzeczywistości szuka miłości."

W tej części mamy okazję lepiej poznać Rhiannon i dowiadujemy się trochę więcej na temat jej przyjaciół, którzy swoją drogą niespecjalnie przepadają za Justinem. Właśnie chłopak Rhiannon jest dość ciekawą postacią, bo tak naprawdę nie jest aż taki zły, w oczach A nie wydawał się dobry z oczywistych względów, a w oczach Rhiannon wydawał się dobry, choć osobiście niespecjalnie go polubiłam. Autor w tej serii nie wyidealizował młodzieży, bo popełniają błędy, nawet główna bohaterka.

"Jest mnóstwo rzeczy, które trzymają człowieka w związku - wyjaśnia. Jego wzrok błaga mnie o wysłuchanie. - Strach przed samotnością. Obawa, że zaburzy się spokój w życiu. Decyzja trwania przy czymś, co jest przeciętne, bo nigdy nie wiesz, czy przypadkiem nie zmieni się na lepsze. A może chodzi o irracjonalne przekonanie, że jednak wszystko będzie lepiej, nawet jeśli człowiek ma pewność, że on się nigdy nie zmieni."

Szczerze powiedziawszy historia ta niespecjalnie do mnie trafiła. Druga część wypada gorzej niż pierwsza, patrząc nawet na czas jaki zajęło mi jej przeczytanie, jednak w pewien sposób nie żałuję, że po nią sięgnęłam, bo pewnie nurtowałoby mnie co było dalej (swoją drogą ta książka nie dostarczyła mi tego typu informacji) i tak po za tym to lubię robić rzeczy do końca. Seria ta jest takim typowym średniakiem, jeśli zainteresował Was ten temat to możecie sięgać, nawet i od drugiej części, ale nie oczekujcie od "Pewnego dnia" zbyt wiele, bo możecie się rozczarować.

Książka bierze udział w wyzwaniu Olimpiada czytelnicza
Cytaty pochodzą z książki "Pewnego dnia" Davida Levithana ze stron 50 i 99.

Komentarze

  1. Wiele już słyszałam o tych książkach, na pewno je kiedyś przeczytam, uwielbiam takiego rodzaju tematykę.

    Zapraszam do siebie na nową recenzję: http://recenzentka-doskonala.blogspot.com/2018/02/dachoazy-kathriene-rundell.html

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może Tobie bardziej przypadną do gustu niż mnie. ;)

      Usuń
  2. Zdecydowanie nie moje klimaty, a skoro historia nie jest porywająca to już zupełnie nie mam na nią ochoty.

    OdpowiedzUsuń
  3. Czytałam, bardzo fajna. Dziękuję za recenzję

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dla mnie, ta pozycja, nie była specjalnie dobra, ale nie była też jakoś specjalnie zła. ;)

      Usuń
  4. Mam obie książki na czytniku, bo był czas że jakoś wszyscy strasznie się jarali tymi tytułami ale im więcej o nich czytałam tym gorzej było... chyba sobie odpuszczę ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chyba znów o nich usłyszysz, bo film wkrótce wychodzi. :P

      Usuń
  5. Ponad dwa tygodnie temu pisałam o powieści "Pewnego dnia", która była takim typowym średniakiem, a jak wypada jej kontynuacja? - hm, a czy poprzedni tom to nie jest Każdego dnia? :D
    Ale jak wiesz, nie moje klimaty tak czy siak xD

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Za każdy komentarz dziękuję!
Staram się odwiedzać wszystkich moich czytelników!

Warto zajrzeć!

''Szkarłatna Dżuma'', czyli książka nie z tego stulecia

Na wstępie chciałabym wyjaśnić dlaczego tytuł jest taki, a nie inny. Mianowicie w moim egzemplarzu jest napisane, że to poprawiona wersja wydania z 1927 roku, aczkolwiek przeszukując sieć znalazłam również, że ona jest jeszcze starsza, a także informacje, że jest to opowiadanie, ale potraktuje to jak książę. Pierwszy raz sięgnęłam po tą książkę, jeśli się nie mylę, w podstawówce, na początku. Ciągnęła mnie do niej okładka, zwłaszcza ta osoba na pierwszym planie, pomyślałam, że to fajna przygodówka. Nawet nie wiecie jak się pomyliłam. Może gdybym zdała sobie sprawę co jest na dalszych planach odłożyłabym ją na potem. Pamiętam tylko, że emocje po przeczytaniu we mnie buzowały, zwłaszcza strach. Postanowiłam przeczytać ją jeszcze raz, aby się ''na świeżo'' z Wami podzielić moją opinią. Tytuł: ''Szkarłatna Dżuma'' Autor: Jack London Liczba stron: 76 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza SAWA Książka jest opowieśc

"Dwór cierni i róż" Sarah J. Maas

W końcu przyszedł czas na recenzję kolejnej pozycji z mojej listy 18 książek na zeszły rok. Tym razem padło na retelling znanej historii o Pięknej i Bestii w wykonaniu, ostatnio dość popularnej, Sarah J. Maas. Jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką i przyznam, że udało jej się oczarować i mnie, co prawda nie aż tak bardzo jak bym chciała (już od dawna nie natrafiłam na żadną perełkę), ale po kolei...

Gość o białych włosach po raz drugi - "Miecz przeznaczenia"

Pierwszy tom od dłuższego czasu mam już za sobą i recenzje znajdziecie już na tym blogu, a dziś postanowiłam się z Wami podzielić moją opinią na temat kolejnych przygód Geralta.