O filozofii inaczej

- "Świat Zofii" Jostein Gaarder

Książka, o której chcę Wam dzisiaj opowiedzieć, bardzo się różni od książek, które przeczytałam. Jest to cegiełka opowiadająca o filozofii. Dlaczego się pokusiłam o przeczytanie jej? Od dawna miałam ją  w planach (tak jak wiele innych książek), ale będąc raz w odwiedzinach u dziadka postanowiłam po nią sięgnąć. Po przeczytaniu bodajże jednego rozdziału, postanowiłam ją sobie pożyczyć. Pewnie zastanawiacie się co znalazło się na tych kilku stronach, prawda?

Tytuł: Świat Zofii

Autor: Jostein Gaarder

Liczba stron: 560

Kategoria: literatura piękna

Wydawnictwo: Jacek Santorski & Co

Pewnego dnia, po powrocie ze szkoły Zofia Amundsen znajduje trzy koperty, zaadresowane do niej, w skrzynce pocztowej. Dwie z nich zawierały jedno pytanie filozoficzne, a trzecia była zaadresowana i do Zofii, i do Hildy, nie byłoby  w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że Zofia nie znała żadnej Hildy. Z czasem oprócz pytań zaczęła też dostawać listy, zawierające różne filozoficzne informacje, zaczęły się też dziać dziwne rzeczy...

Książka ta jest całkiem spora, opowiada też o dość ciężkich i nie dla każdego ciekawych rzeczach, takich jak dzieje różnych filozofów i ich poglądy. Dość długo miałam wrażenie, że autor bardzo dobrze wyważył ilość informacji naukowych jakie zawiera w książce. Czytelnik czytając tę pozycję, jest bardzo ciekawy losu Zofii i tego jak autor wyjaśni te wszystkie dziwne rzeczy, w końcu to nie jest książka fantastyczna (z czasem zaczęłam w to jednak trochę wątpić), dlatego czyta i czyta, zatrzymuje się jedynie na tych cięższych informacjach. I wszystko byłoby fajne, gdyby nie to, że  z czasem te informacje filozoficzne zaczęły mnie nużyć, chciałam tylko przez nie przebrnąć i dowiedzieć się co będzie dalej, jak to wszystko się skończy, dlatego trochę mi jednak zajęło zanim przeczytałam tę cegiełkę.

"Zofii nie pierwszy raz śniło się, że znalazła skarby. 

Pierwszy raz jednak udało jej się wyrwać je ze snu."

Prawdę mówiąc, w trakcie tej długiej przygody, możemy poznać tylko Zofię i parę innych osób. Zofia to dziewczyna, która wkrótce skończy piętnaście lat. Jej ojciec rzadko kiedy jest w domu, mieszka z matką i ze zwierzętami. Myślę, że dużym plusem jest to, że zachowuje się odpowiednio jak na swój wiek, choć była bardzo odważna (aczkolwiek może ja to tylko tak widzę, bo do najodważniejszych osób z pewnością nie należę) i czasem zapominała się, że z dorosłymi nie rozmawia się tak jak ze znajomymi. Jednak, wszelkie wady i inne niedociągnięcia w Zofii, dobrze wyjaśnia końcówka, która naprawdę mnie zaskoczyła.

Autor już od dłuższego czasu dawał czytelnikowi do zrozumienia, że pod koniec zdarzy się coś bardzo ważnego, wszystko się kumulowało, aby na koniec wybuchnąć. To, co się wydarzyło, naprawdę mnie zaskoczyło i wreszcie wszystko się poukładało. 

Książka ta do leciutkich, na jeden wieczór nie należy, jednak myślę, że jest to ciekawa pozycja. Zwłaszcza jeśli całkiem często zastanawiacie się jak powstał świat? Jasnych odpowiedzi, na te i wiele innych pytań, nie znajdziecie w tej pozycji, ale podczas tej długiej "wędrówki przez umysły filozofów", będziecie mieli okazję poznać różne poglądy na różne tematy, więc jeśli szukacie czegoś właśnie w tym typie (powieść o filozofii z nutką tajemniczości), to myślę, że ta książka powinna się Wam spodobać.

Cytat pochodzi z książki "Świat Zofii", której autorem jest Jostein Gaarder (strona 210)