Przejdź do głównej zawartości

Krąg kandydatek się zawęża, czyli o „Elicie”

Jakiś czas temu na blogu pojawiła się recenzja pierwszej części „Selekcji”, w której wspominałam o tym, że będę kontynuować serię, po mimo tego, że niespecjalnie mnie wciągnęła.  I w sumie nie żałuję. Druga część (w moich oczach) wypadła lepiej, dlaczego? O tym poniżej.
Uwaga, mogą się pojawić spojlery do części pierwszej!


Tytuł: Elita
Cykl: Selekcja
Tom: 2
Autor: Kiera Cass
Liczba stron: 328
Kategoria: młodzieżowe
Wydawnictwo: Jaguar

Zostało 6 dziewczyn. 6 kandydatek. Każdej zależy na przystojnym księciu bądź koronie, która wygra?

America główna bohaterka, a zarazem narratorka, dalej boryka się z wyborem tego jedynego. Jeden jest bliskim przyjacielem, drugi bogatym księciem. I właśnie tak mniej więcej wygląda główny wątek. Ale, ale! W tej części pojawiło się więcej wątków pobocznych. To właśnie w „Elicie” rywalizacja nabrała nowego wymiaru. Pojawiły się zadania do wykonania i rozszerzono wątek z rebaliantami (który wciąż mnie ciekawi). Liczba dziewczyn drastycznie się zmniejszyła, skutkiem czego można poznać je lepiej, bo autorka mogła poświęcić im miejsce w książce więcej czasu, co jak dla mnie jest plusem. W pierwszej części niespecjalnie odróżniałam dziewczyny, w drugiej jest to o niebo łatwiejsze.

Bohaterowie niespecjalnie się zmienili, tzn. nie przybyło ich za wielu, ale wielu odeszło. Dalej możemy śledzić losy Amy i jej rodziny, losy rodziny królewskiej czy pozostałej piątki dziewcząt. I choć każdy jest w miarę rozbudowany to razi mnie trochę to, że paru bohaterów jest złych w stosunku do głównej bohaterki. Każdy wróg jest wrogiem z jakiegoś powodu, a tu niespecjalnie to widać. Po prostu nikt nie jest do bólu zły, jedni są bardziej źli inni mniej, no wiecie w normalnym życiu ludzie znajdują się gdzieś po środku zła i dobra.

Historia rozwija się powoli, czasem szybciej, czasem wolniej i choć znalazło się parę ciekawych wątków to irytujące bywały momenty kiedy, bohaterowie robili naprawdę głupie rzeczy. Choć przez większość książki spodziewałam się kto wygra, zastanawiałam się jak autorka rozwiąże wątek tuż przed końcem i chyba to rozwiązanie nie za bardzo wpadło w mój gust, było takie naciągane, że tak to ujmę (jeśli przeczytacie zrozumiecie o co mi chodzi).

Sama książka nie jest zła, ale nie jest też powalająca. Czyta się ją lekko i przyjemnie, nie trzeba się przy niej specjalnie skupiać. Znajdziecie tu schematy takie jak w większości młodzieżówek, ale  jeśli czytaliście pierwszą część i spodobała Wam się, to myślę, że i ta się Wam spodoba, bo jak wcześniej wspomniałam, dla mnie „Elita” wydaje się lepsza.

Komentarze

  1. Dla mnie pierwsza część była lepsza. Elita była już bardzo sztampowa. Ogólnie tę serię uważam za lekką i głównie dla młodszego czytelnika ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Co osoba to inny gust, ale zgodzę się, że seria jest lekka i niewymagająca. ;)

      Usuń
  2. Właśnie Elitę uznałabym za słabszą! Głównie dlatego, że autorka skupiła się mocniej na polityce, a to nie wyszło jej na dobre. Niemniej, jako czytadło daje radę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na politykę niespecjalnie zwracałam uwagę, głównie druga część przypadła mi do gustu ze względu na to, że było mniej bohaterów w rywalizacji i można się było na każdym skupić i były zadania, no i rebeliantów rozwinęła. ;)

      Usuń
  3. Dla mnie zbyt księżniczkowate :P

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Za każdy komentarz dziękuję!
Staram się odwiedzać wszystkich moich czytelników!

Warto zajrzeć!

''Szkarłatna Dżuma'', czyli książka nie z tego stulecia

Na wstępie chciałabym wyjaśnić dlaczego tytuł jest taki, a nie inny. Mianowicie w moim egzemplarzu jest napisane, że to poprawiona wersja wydania z 1927 roku, aczkolwiek przeszukując sieć znalazłam również, że ona jest jeszcze starsza, a także informacje, że jest to opowiadanie, ale potraktuje to jak książę. Pierwszy raz sięgnęłam po tą książkę, jeśli się nie mylę, w podstawówce, na początku. Ciągnęła mnie do niej okładka, zwłaszcza ta osoba na pierwszym planie, pomyślałam, że to fajna przygodówka. Nawet nie wiecie jak się pomyliłam. Może gdybym zdała sobie sprawę co jest na dalszych planach odłożyłabym ją na potem. Pamiętam tylko, że emocje po przeczytaniu we mnie buzowały, zwłaszcza strach. Postanowiłam przeczytać ją jeszcze raz, aby się ''na świeżo'' z Wami podzielić moją opinią. Tytuł: ''Szkarłatna Dżuma'' Autor: Jack London Liczba stron: 76 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza SAWA Książka jest opowieśc

Narnia - niezwykła kraina, cieniem prawdziwej Narnii

Dziś opowiem Wam co nie co o ''Opowieściach z Narnii'' autorstwa C.S.Levisa. Nie będzie to recenzja, ale luźna opinia. Zacznę może od tego, że pierwszy raz spotkałam się z tymi książkami, a właściwie tylko z pierwszą z nich, w podstawówce, była moją lekturą i z czego pamiętam spodobała mi się (co potwierdza, że lektury nie są złe!). Gdzieś mi się o uszy obiło, że są kolejne części, ale specjalnie mnie do nich nie ciągnęło. Pewnie każdy słyszał o pierwszej części, drugiej części może trzeciej (chociażby za sprawą filmów), ale kto nie drążył tematu nie dowiedział się o pozostałych również wartościowych. Nie mogę zdecydować, która z nich mi się spodobała najbardziej, bo pomimo tego, że wszystkie w tym roku ''odświeżyłam'' to jednak czytałam je z przerwami. Postaram się jednak napisać co nieco o każdej z nich i mam nadzieję, że jeśli ktoś nie czytała to sięgnie po tą serię, a jak czytał to do niej wróci. I nie patrzcie na wiek, bo ja też nie jestem już taki

Lektury też mogą być fajne, czyli o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego

Chyba wszyscy słyszeli o Geralcie z Rivii, czy to dzięki grom komputerowym, książkom czy innym źródłom. Trzeba przyznać, że jak na postać występującą w lekturze szkolnej jest naprawdę popularny i choć wcześniej zamierzałam poznać jego losy, sięgnęłam po nie z „przymusu”. Co prawda moim zadaniem było przeczytanie jednego opowiadania, lecz skusiłam się na wszystkie, jeśli chcecie się dowiedzieć jak zbiór opowiadań wypadł w moich oczach koniecznie czytajcie dalej!  Tytuł: Ostatnie życzenie Autor: Andrzej Sapkowski Liczba stron: 288 Kategoria: fantastyka Wydawnictwo: superNOWA